Հասմիկ Աջամյան

Պոեզիա

Ներիր ինձ, սիրտ իմ,խեղճ-խեղճ եմ ասում,
Երբ աշխարհի չափ խռոված է նա,
Երբ տոթում ցավի նա ինձ չի լսում,
Ուզում է ինձնից պոկվի,հեռանա:
Մի բռունցքաչափ քար լինի ասես,
Ձեռքս ափից ափ գիտի երկմտել,
Ամենը խաղ է` խորքում գաղտնի ծես,
Սիրտ իմ,քո սիրուն չեմ կարող ստել:
Ոչինչ աշխարհում չունի հավասար
Ապրելու տենչին,խաղաղվիր,սիրտ իմ,
Նետվելու պատրաստ առաջին դու քար,
Խռովքիդ մեղքը թողած իմ խղճին:
Իզուր եմ ,սիրտ իմ,քեզ անուն դնում,
Կուսություն չունի անմեղությունն իմ,
Ձեռքը,որ կտրել չեն կարողանում,
Պաչում են `դնում խոնարհ ճակատին:

Պոեզիա | Просмотров: 539 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

Գլխացավից իմ սիրտն է խառնում,
Դրախտի դուռն էլ աչքս չի գալիս,
Ծուռ է աշխարհը, լավ եմ իմանում,
Բայց կույր ցավը ինձ ուղիղ է գալիս:
Թողնում եմ, որ ինձ դիմակը խաբի,
Թե ինձ եմ փորձում, թե ինձ խաբողին,
ինձ անծանոթ չէ տոթն անապատի,
Բախտը ժպտում է աչքս կապողին:
Փորձում եմ մնալ ինքս ինձ նման,
Հուդան ինքն է ինձ մատնիչ պաչ տալիս,
Իմ առջև բաց է երկնային ճամփան,
Գետնից չի պոկվում ստվերը կավիս:
Թողնում եմ Աստված ինձ առաջնորդի,
Աշխարհը ծուռ է, լավ եմ իմանում,
Չեմ ուզում մնալ անառակ որդի,
Տեր, գլխացավիդ ոնց ես դիմանում...

Պոեզիա | Просмотров: 597 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

Թրթռաց սիրտը իմ միամիտ,
Երբ ելար ճամփին իմ նորից դու,
Հոգսաշատ աշխարհը իր բանին,
Չտեսավ հուզմունքը իմ ու քո:
Անշշուկ սաստեցի իմ սրտին.
Նա չէ քո սերը աշխարհում,
Կրծքիս քարն առա իմ մեջքին,-
Սիրտ իմ, քեզ աշխարհ եմ խոստանում:

Պոեզիա | Просмотров: 499 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

Ես մենակ չէի` երեքով էինք,

Սուրբ երրորդության անունը չկար,

Մենք հաց ու գինով պիտի տոնեինք

Մեր մանուկ սիրո ծնունդը արդար:

Հացը մեր չոր էր, կիսել չստացվեց,

Բաժակը գինով ընկնելու էր ցած,

Մեր մանկան աչքում լույսը չբացվեց,

Ապրելու ճիչը խուլ էր ու անլաց:
Ես դահիճ էի, դու` մի լուռ վկա,
Մի սպանիր,-ինձ ինչու չասացիր,
Սերս աղջիկ չէր ու ոչ էլ տղա,
Հուղարկավոր է խիղճս մտացիր:

Մենակ եմ էլի,գնում ես`գնա

Չհայտարարված լռության միջով,

Հարության տոնի լուրը թող մնա,

Բավարարվում եմ ես այսքան քչով:

Պոեզիա | Просмотров: 508 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

ՄՈՒՐԱՑԿԱՆԸ…
Հաց էր խնդրում ձայնը` ծարավ
Գտնելով ինձ,
Ասես անչար նետված մի քար
Դիպչեր սրտիս:
Աչքերիս մեջ ինչ էր փնտրում`
Թաքցրեցի,
Փողոցը ինձ տանում էր տուն`
Չկանգնեցի:
Ես քո խիղճն եմ,-լավ է չասաց
Մուրացկանը,-
Թե ապրել է ինձնից առաջ
Իմ նոր տանը:

Պոեզիա | Просмотров: 434 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

Զարմանալի բախտ է երկնաչափ իմ սերը.
Բաժանումը սրտում սիրուց գաղտնի պահել,
Որ մանուկը սիրո մնար ընդմիշտ մերը,
Որ իմ հույսի դուռը միշտ բաց ու խուփ աներ:
Պատանու տարիքի օրը մեր բաժանման
Մի երեկվա չափ է հեռացել ինձանից,
Ինձ երազում հաճախ գալիս ես հանդիպման,
Զանգեր են ղողանջում քնիս մեջ քո ձայնից:
Արթնացումն իմ մտքում երազիս է գգվում,
Աչքերիս մեջ փայլն է շողուն քո աչքերի,
Որ չմնաս հետո իմ սենյակի մթնում,
Այրում եմ էջերը սևագիր հուշերի:
Զարմանալի բախտ է իմ մի հատիկ սերը,
Հարդագողի ճամփին ծաղկազարդ է տոնում,
Կաթում, կաթկթում են իմ ծաղկի թերթերը,
Քեզ հետ հեռուն գնալ էլ չեմ կարողանում:

Պոեզիա | Просмотров: 459 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

ՄԻՆԱՍԻՆ

Քնած ես իմ մեջ, ես չգիտեի:
Երբ որ արթնության դռնից ներս մտա,
Պնակը դատարկ գտա ներկերի:
Դու տանտեր էիր, ես էի հյուրը,
Տաքացավ հոգիս ջերմությամբ լույսիդ,
Դու վրձնում էիր դրախտի դուռը…
Ինչ կասես կարմիր գույնին իմ արյան,
Քոնը թափվել է խաչյալիդ խաչին,
Երակ է կտրել կիրքն հասած նռան:
Խավարում բոցը լեզու է բուրյան,
Ծխում են դատարկ շրջանակները,
Ապրումներին խորթ օրերիդ վառման:
Երբ էիր եղել դու ինձ այսքան մոտ,
Սիրուս մասին էլ ես նոր իմացա,
Գնո՞ւմ ես արդեն, հավերժի ճամփորդ…

Պոեզիա | Просмотров: 433 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

ԱՊՐԻԼ 24

Խոնարհվում են խոհերն իմ մտքի,
Բարձր պահած ցեղիս վառ անունը,
Թարմ է հուշը փակված իմ վերքի,
Յաթաղանի ոխը փորձել է արյունը:
Իմ արմատը հող ունի հաստատ,
Խաչ ունի հավատի իմ տունը,
Ուզեցին, որ անեն հայաթափ
Երկիրս ու աշխարհի պատմությունը:
Դեր-Զորի ավազը լցրեց
Փեշի մեջ աչքակապ քամին,
Կուրությունը լույսից խոսեց,
Արևի խավարման ժամին:
Ուզեցին անունս փոխեմ,
Մոռանամ հավատիս դուռը,
Իմ նախնյաց լեզվով չխորհեմ,
Պղծեմ իմ արքայաց արյունը:
Ինչ օգուտ, որ գիտեն իմ ցավը,
Զոհերին հաշվում են միլիոնով,
Անունս չի տալիս աշխարհը,
Բայց հացն իր թրջում է իմ գինով…

Պոեզիա | Просмотров: 488 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

Որ հաճախ եմ ինձ հակասում, ես էլ գիտեմ,
Խենթությունն իմ, որ տարիքիս էլ չի սազում
Թաքցնում եմ նրան այնպես, որ հեշտ գտնեմ,
Ձեզանից շուտ հետո ես եմ ինձ բամբասում:
Ինձ տանում եմ մի անապատ ձեզ անծանոթ,
Ուր մարմինս քաղց է զգում, մնում ծարավ,
Ինձ սիրելու համար նրան դառնում եմ խորթ,
Ոգու համար չդարձավ նա պիտանի, լավ:
Տենչը հոգու առանց մարմին չի զորանում,
Սրբանալու համար չէր, որ աշխարհ եկա,
Պիտի անվերջ փնտրեմ կեսին իմ անանուն,
Ու հավատամ, որ նա պիտի իր ոտքով գա:
Չէ, ես շատ եմ ինձ հակասում, իմ տեսակն է,
Իմ ծառից չէ, որ պտուղը չի քաղցրանում,
Իմ ավշի մեջ արեգակի հուշը տաք է,
Իսկ արմատը հողոտ երկինք չի բարձրանում…

Պոեզիա | Просмотров: 425 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)

Պոեզիա

Փետուրի պես թեթև,
Վեր ու վարում սահուն,
Հուշս արծաթաթել
Քեզ բերում է իմ տուն:
Ու սենյակում իմ մութ
Հեթանոս եմ դառնում,
Հին աստվածները զուր
Լեզուս չեն հասկանում:
Կծիկը հուշերիս
Ցնորվում է պարում,
Բառերը շուրթերիս
Նոտաներ են շարում:
Երբ մտովի կրկին
Դեպի քեզ եմ գալիս,
Իմ չգրված երգին
Անունդ եմ պահ տալիս:

Պոեզիա | Просмотров: 540 | Добавил: Hasmik | Дата: 2011-05-18 | Комментарии (0)