Հարության տոնին քիչ է մնացել, Շուտով մատնության գիշերը կգա, Հուդան մահացու քնով է անցել, Իրար են անցել մատնիչներն հիմա: Պնակը մեկն է, ձեռքերը` բազում, Որ մեկի ձեռին ես խոնարհ նայեմ, Հիմա արծաթ չէ` ոսկի են ուզում Մատնության համար, ես խաչս պահեմ: Կերուխում է հանց ամեն հոգեհաց, Հիշելու համար, դե, չեն կշտանում, Տեսնես կա մեկը, որ մնաց սոված, Նրա համար իմ բաժինն եմ պահում: Հարության տոնին քիչ է մնացել, Վիճակ են գցում հուդաներն հիմա, Այնպես են ոսկու փայլից շլացել, Որ սակարկում են իմ խաչի վրա...
|